
Aoi
Member
Najpierw fakty: termin “anime” (アニメ) jest japońskim przeinaczeniem/skrótem angielskiego słowa “animation” i powstał na określenie po prostu animacji jako takiej i jest zapisywany katakaną, tak samo jak wszystkie inne zapożyczenia z języków obcych (card - kaado, virus - uirusu, TV - terebi itd.).
Po pierwsze - nie określa stylu, czyli termin jest właściwie bezużyteczny, bo nie mówi nam nic. Jeśli Japończyk stworzy animację w stylu Disneya i nadal określamy ją anime, to jak w takim razie określić charakterystyczny styl rysunku, który pojawia się w większości japońskich animacji? “Animacja w stylu anime”? Jeśli tak, i styl anime to po prostu “styl anime”, to znaczy, że większość anime jest w stylu anime (“większość japońskich animacji jest w stylu anime”) i dochodzimy do pleonazmów…
Po drugie - oznacza to, że Japończyk w swoim życiu może stworzyć tylko anime. Każda animacja przez niego stworzona z definicji przyjmie termin anime, bez znaczenia, czy jest to plastelinowy film poklatkowy czy CGI w 3D.
Po trzecie - nikt poza Japończykiem nie może stworzyć anime.
Po czwarte - anime nie jest więc nazwą gatunkową sztuki wizualnej. Stylom/nurtom w sztuce zwykło się nadawać różne określenia, a czynnikiem warunkującym przynależność dzieła do danego stylu była zawsze forma. Np. kubizm, ekspresjonizm, suprematyzm, surrealizm, hard rock, industrial metal, celtic folk, muzyka klasyczna, taniec uliczny, taniec dworski, horror, fantasy, steampunk, dramat, etiuda i tak dalej. Anime definiowane jako stricte “animacja japońska” jest więc kompletnie bezużyteczne i nie ma żadnego zastosowania, ponieważ nie mówi o sobie NIC - i nie można go umieścić wśród wyżej wymienionych nazw gatunków. Jeśli powiesz do kogoś “słucham muzyki folkowej”, to człowiek ten od razu wie o co chodzi. Natomiast jeśli powiesz “oglądam anime” (według powyższej definicji), człowiek ten nie może skojarzyć sobie nic, ponieważ rozumie z tego tylko to, że oglądasz filmy animowane tworzone przez Japończyków - bez znaczenia jaki mają styl i treść.
Napisałem ten wątek ponieważ często stykam się z opiniami w których znajomi uważają że anime to po prostu “chińska bajka” ;]
Co mnie trochę irytuję ponieważ takie określenie jest ni jakie do naszego kochanego anime ;]
A to, to taka wiedza dla was abyście mogli się pochwalić i wyjaśnić dokładniej czym charakteryzuje się ten gatunek “ANIMACJI” waszym znajomym.
Źródło: Internety.
- Anime = animacja japońska (czynnikiem definiującym jest narodowość, nie styl)
Animacja japońska, czyli… właściwie co? Animacja stworzona przez Japończyka? Animacja stworzona w czasie pobytu w Japonii? Animacja wyprodukowana w Japonii? Używając tej definicji mamy wiele możliwości ustalenia granicy, kiedy coś jest anime, a kiedy już nie:
a) Reżyserem jest Japończyk, ale reszta ekipy nie musi być.
b) Rysunki zostały wykonane przez Japońskich rysowników/animatorów.
c) Reżyseria wykonana przez Japończyka, rysunki/animacja niekoniecznie (outsourcing).
d) Animacja wyprodukowana dla widowni japońskiej, narodowość autorów nie gra roli.
e) Wśród osób zaangażowanych w powstanie animacji co najmniej 51% było narodowości Japońskiej.
Itd. itd., można takich opcji stworzyć mnóstwo.
Po pierwsze - nie określa stylu, czyli termin jest właściwie bezużyteczny, bo nie mówi nam nic. Jeśli Japończyk stworzy animację w stylu Disneya i nadal określamy ją anime, to jak w takim razie określić charakterystyczny styl rysunku, który pojawia się w większości japońskich animacji? “Animacja w stylu anime”? Jeśli tak, i styl anime to po prostu “styl anime”, to znaczy, że większość anime jest w stylu anime (“większość japońskich animacji jest w stylu anime”) i dochodzimy do pleonazmów…
Po drugie - oznacza to, że Japończyk w swoim życiu może stworzyć tylko anime. Każda animacja przez niego stworzona z definicji przyjmie termin anime, bez znaczenia, czy jest to plastelinowy film poklatkowy czy CGI w 3D.
Po trzecie - nikt poza Japończykiem nie może stworzyć anime.
Po czwarte - anime nie jest więc nazwą gatunkową sztuki wizualnej. Stylom/nurtom w sztuce zwykło się nadawać różne określenia, a czynnikiem warunkującym przynależność dzieła do danego stylu była zawsze forma. Np. kubizm, ekspresjonizm, suprematyzm, surrealizm, hard rock, industrial metal, celtic folk, muzyka klasyczna, taniec uliczny, taniec dworski, horror, fantasy, steampunk, dramat, etiuda i tak dalej. Anime definiowane jako stricte “animacja japońska” jest więc kompletnie bezużyteczne i nie ma żadnego zastosowania, ponieważ nie mówi o sobie NIC - i nie można go umieścić wśród wyżej wymienionych nazw gatunków. Jeśli powiesz do kogoś “słucham muzyki folkowej”, to człowiek ten od razu wie o co chodzi. Natomiast jeśli powiesz “oglądam anime” (według powyższej definicji), człowiek ten nie może skojarzyć sobie nic, ponieważ rozumie z tego tylko to, że oglądasz filmy animowane tworzone przez Japończyków - bez znaczenia jaki mają styl i treść.
- Anime = konkretny styl w animacji (czynnikiem definiującym jest styl, narodowość twórcy nie ma znaczenia)
Napisałem ten wątek ponieważ często stykam się z opiniami w których znajomi uważają że anime to po prostu “chińska bajka” ;]
Co mnie trochę irytuję ponieważ takie określenie jest ni jakie do naszego kochanego anime ;]
A to, to taka wiedza dla was abyście mogli się pochwalić i wyjaśnić dokładniej czym charakteryzuje się ten gatunek “ANIMACJI” waszym znajomym.
Źródło: Internety.
Ostatnia edycja: