Jakie jest przesłanie Sayonara Zetsubou Sensei?

[Diegeza]

Hej. To mój pierwszy post, więc w razie czego proszę o wyrozumiałość. Niektórzy być może słyszeli o Sayonara Zetsubou Sensei. Moje ulubione anime. I tak się zastanawiam. Ogólnym konceptem tego anime jest czarna komedia, pokazująca w surrealistyczny sposób różne negatywne cechy Japończyków . Często są to bardzo poważne tematy. Zastanawia mnie jakie jest przesłanie? Nie wierzę, że to tylko powstało jako satyra japońskiego społeczeństwa. Czuję, że w tym jest jakaś ukryta, filozoficzna wręcz metafora do sensu, lub bezsensu życia i stosunku od niego. Tylko nie jestem pewny jakie? A jakie jest wasze zdanie? Piszcie proszę Ci którzy znają SZS.

 

[Hannto]

To co powiem może wydać ci się bezużyteczne, ale może ci też kilka rzeczy rozjaśnić. Otóż anime ogólnie pochodzi w prostej linii od sztuki i samo w pewnym sensie nią jest (odlicz CGI bo to bardziej grafika komputerowa niż cokolwiek innego) dlatego też może budzić bardzo zróżnicowane emocje i prowadzić do różnych przemyśleń. Jednak jeśli coś jest niejednoznaczne to znaczy że to twoje przemyślenia i emocje jako widza będą tymi które są poprawne bo przecież wszyscy reagujemy inaczej na takie same rzeczy. W skrócie nie ma czegoś odgórnego co jest narzucone przez to lub jakiekolwiek anime widzom, ale jest tylko to co sam z tego wyniesiesz.

 

[Diegeza]

Jak to powiedział Marek Aureliusz. Wszystko co słyszymy jest opinią, nie faktem. Wszystko co widzimy jest punktem widzenia, nie prawdą". Też w sumie nie uznaję obiektywizmu. Dla mnie wszystko jest subiektywne. Rozmyslałem jednak to wyuczone myślenie “Co autor miał na myśli”.

 

[Hannto]

W tym wypadku musisz poszukać informacji z wywiadów z autorem które będą traktowały akurat o tym. Powinno być kilka, ale nie gwarantuje że będą przetłumaczone. Tak na dobrą sprawę mogą być nawet jedynie w języku japońskim z oczywistych względów.

 

[Kot]

A chcesz zdjęcie autora bez ubrań? Bo mam. Opublikował to na końcu pierwszego tomika jednej ze swoich mang.

 

[Mizuki92]

Odgrzewam temat, bo lubię to anime, choć obejrzałam je już sporo lat temu. Z własnego doświadczenia mogę powiedzieć, że odbiór tej serii może być różny w zależności od stanu psychicznego oglądającego. W im większym dołku psychicznym oglądasz, tym bardziej identyfikujesz się z głównym bohaterem. Dla mnie to przede wszystkim czarna komedia, która w “lekkiej” formie pokazuje problemy trawiące społeczeństwo, nie tylko japońskie. Nie jest to oczywiście żadna prawda objawiona a zwykła opinia, tym bardziej, że mogę już wielu wątków nie pamiętać po takim czasie.