P1000 miało posiadać inną jednostkę napędową niekoniecznie awaryjną.
Fakt taki że wielkość to też większą całkowita masa. Patrzenie przez pryzmat łatwego celu to pomyłka bombowce miały dość średnią celność i altyleria też kiepsko by wypadła przez tor lotu pestek .
Największy problem to mobilność w zasadzie tam gdzie zostałby zbudowany pełniłby role jeżdżącego bunkra ,a to przez brak infrastruktury.
Wracając do wagi dobrze zaznaczyć że podobny pancerz miał maus 350mm.
Studnia gromów
Podczas testu jądrowego ciężka pancerna pokrywa ze stali o masie 900 kg została wystrzelona z prędkością ponad 66 km/s. Przed testem jego projektant, dr Brownlee, przeprowadził bardzo przybliżone obliczenia, które wskazywały, że wybuch jądrowy, w połączeniu ze specyficzną konstrukcją szybu, przyspieszy pokrywę do prędkości do sześciu razy wyższej odprędkości ucieczki. Pokrywy nigdy nie odnaleziono, ale dr Brownlee uważa, że nie opuściła ona atmosfery i prawdopodobnie została zniszczona przez ciepło powstałe na skutek tarcia o powietrze wywołanego jej dużą prędkością. Oszacowana wstępnie przed testem prędkość była na tyle interesująca, że na pokrywę skierowano szybką kamerę, lecz niestety pojawiła się ona tylko na jednej klatce, co wystarczyło jednak do obliczenia jej prędkości. Po zakończeniu testu dr Robert R. Brownlee zareagował słowami “going like a bat!” (“leci jak nietoperz!”) na najdokładniejsze oszacowanie prędkości pokrywy na podstawie materiału fotograficznego. Idea wykorzystania podziemnego szybu w połączeniu z ładunkiem jądrowym do napędzania obiektów do prędkości ucieczki od tamtej pory nazywana jest „studnią gromu” (“thunder well”).
~ wikipedia
Dla przypomnienia prędkość dźwięku to ok. 340m/s.
Wysyłane z mojego GT-I8160 za pomocą Tapatalk 2